بی بدیل  - Bibadil
25 آبان 1403   15 نوامبر 2024
نام کاربر:
کاربر مهمان



به جامعه مجازی بی بدیل بپیوندید... ورود ثبت نام
گفت وگو با تهیه كننده سمت خدا

مجری برنامه مذهبی برای برند شدن چه کند؟

مجری برنامه مذهبی برای برند شدن چه کند؟ به گزارش بی بدیل دات کام، تهیه کننده برنامه «سمت خدا» درباره ی بحث بِرندسازی در زمینه دینی در صداوسیما و این که چرا به ندرت چهره ای به عنوان ستاره در برنامه های مذهبی تلویزیون معرفی کرده ایم، معتقد است: در برندسازی باید سلسله کارهایی صورت گیرد که اغلب برنامه سازان و تهیه کنندگان از این مجموعه کارها غفلت می کنند و در حقیقت آن گوشواره هایی را که باید تکمیل کنند، تکمیل نمی کنند، پس بِرندسازی اتفاق نمی افتد.


سید عبدالمجید رکنی که ۱۵ سال از ساخت برنامه اش «سمت خدا» در تلویزیون و شبکه سه سیما می گذرد، در عین حال از جایگزین درست برای چنین برنامه ای که به عنوان یکی از معدود برنامه های برند تلویزیون در زمینه دینی و معارفی شناخته می شود، استقبال می کند و معتقد است: ما قاعدتا خودمان را رها نمی نماییم که به پیری ناخواسته برسیم ولی نمی شود لزوم تولید برنامه های جدیدی که جای این برنامه را پر کند یا در کنار آن قرار بگیرد را منکر شد. مخاطب زمانی با برنامه ای مثل «سمت خدا» وداع می کند که جایگزینی از این جنس باکیفیت بهتر متولد شود. این اتفاق باید بیفتد و بدین سبب تلویزیون باید برنامه جدید مطابق ذائقه های مخاطب تولید نماید.
سید عبدالمجید رکنی ـ تهیه کننده برنامه «سمت خدا» ـ در گفت وگویی با ایسنا، درباره ی بحث برندسازی در زمینه دینی معارفی در صداوسیما و این که چرا به ندرت چهره ای مذهبی به عنوان ستاره در تلویزیون معرفی کرده ایم، به گفت و گو پرداخت.

به تعداد خیلی محدود توانستیم برندسازی کنیم
این تهیه کننده که برنامه اش از مخاطب قابل قبولی در تلویزیون برخوردار است، در پاسخ به این که چرا در زمینه ی برنامه های دینی ـ معارفی به ندرت چهره ای را به عنوان ستاره معرفی کرده ایم؟ معتقد است: باید ابتدا بررسی نماییم آیا دیگر حوزه ها در امر برندسازی موفق بوده اند؟ به عنوان مثال در زمینه ورزشی به غیر از برنامه آقای فردوسی پور ما چه برندسازی داشته ایم؟ این مساله چند وجه دارد؛ این که تلویزیون آیا از بِرندسازی غافل است یا برایش دارای اهمیت نیست؟ معتقدم ما در بقیه حوزه ها هم به تعداد خیلی محدود توانستیم برندسازی نماییم و بسیار کم موفق بوده ایم. به عنوان مثال در زمینه ورزش برنامه «نود» به ذهنمان می آید، در زمینه سلامت با وجود این که شبکه ای برای آن راه اندازی شده، برنامه ای به ذهنم نمی آید و در این عرصه می توانم از برنامه «طبیب» یاد کنم که در شبکه سه پخش می شود. یا در زمینه طنز برنامه هایی داشته ایم، در زمینه اجتماعی هم برنامه هایی قبلا داشته ایم و حالا نداریم. در زمینه اقتصادی در گذشته «پایش» بوده و حالا نیست. در زمینه دینی هم شاید برنامه «سمت خدا» هم توانسته به صورتی بِرند شود.

مجری بِرند فقط در یک برنامه اجرا می کند
رکنی در ادامه یکی از دلیلهای برند شدن برنامه های معارفی را به اجرا نسبت داد و عنوان نمود که ثبات مجری کمک بسیاری به بِرند شدن برنامه می کند. وی در عین حال بیان کرد که هم اکنون مجریان در تلویزیون در هر حوزه ای به اجرا می پردازند و این اتفاق خوبی نیست و نباید اینطور باشد. «اگر برنامه ای قراراست بِرند باشد مجری باید تابلوی معرف آن برنامه باشد و این کمک می نماید که بِرندسازی اتفاق بیفتد.»
او دراین زمینه توضیح داد: یکی از دلیلهای بِرند بودن برنامه این است که یک مجری نباید در برنامه های مختلف و در هر برنامه ای اجرا داشته باشد. به عنوان مثال عادل فردوسی پور غیر از برنامه «۹۰» در هیچ برنامه ای اجرا نداشت. ولی ما خیلی از برنامه ها را می بینیم که مجریان آنها در زمینه های دیگر هم اجرا می کنند. این اتفاق منجر به آن می شود که مخاطبان ندانند مجری، مربوط به کدام برنامه است.
تهیه کننده «سمت خدا» ثبات در پخش یک برنامه معارفی را یکی از دلیلهای برند شدن آن عنوان نمود. او دراین زمینه اظهار داشت: نسبت به اغلب برنامه های تلویزیون چنین تقیدی نیست که برنامه در پخش استمرار داشته باشد و این در حالیست که اگر یک برنامه نامنظم پخش شود، نمی تواند شکل برنامه برند را به خود بگیرد.



در برندسازی باید به فضای مجازی فکر کرد
این تهیه کننده در پاسخ به پرسشی درباره ی ساعات پخشی که برای برنامه های معارفی در نظر گرفته می شود، توضیح داد: در نگاه این است که اگر ساعت پخش برنامه ثابت باشد، مخاطب هم نسبت به زمان پخش آگاهی بهتری خواهد داشت. از سویی ساعات پرتقاضا و پیک شب تقاضا زیاد دارد. به عنوان مثال شبکه ای که برنامه پربیننده خودرا ساعت ۲۱ گذاشته، دو شبکه دیگر هم در همان ساعت برنامه پربیننده خودرا روی آنتن می برند، اما برای برخی برنامه های معارفی همچون «مثل ماه» در ساعت ثابت پخش شدن و تخلف نکردن از قرار با مخاطب، مهم تر از این است که در ساعت پیک و پربیننده پخش شود. اما یک برنامه، غیر از زمانی که برای پخش آن در نظر گرفته می شود، باید ظهور و بروزهایی در سایر عرصه ها داشته باشد. به عنوان مثال در زمینه مجازی، خیریه و یا به عنوان مثال آیتم هایی را با برند خود بسازد و پخش کند و همه این موارد برند شدن را تقویت می کند. اما این که چرا در برنامه های دینی اتفاقات اینچنین به ندرت می افتد، باید گفت این مساله نه فقط به برنامه های معارفی برمی گردد، بلکه در سایر برنامه ها نیز خیلی سخت برندسازی اتفاق می افتد و عوامل تمام هم و غم خودرا روی برنامه می گذارند؛ در صورتیکه در برندسازی نیازمند این است که شما به اتفاقات دیگری هم فارغ از چهارچوب برنامه فکر کنید.
در این زمینه بخوانید:
تلویزیون چگونه ستاره مذهبی بسازد؟



سخنرانی های دکتر الهی قمشه ای برند است
رکنی در پاسخ به این که آیا کهنگی برخی موضوعات و در عین حال نداشتن نوآوری در طرح مسائل و موضوعات در برنامه های معارفی می تواند عامل ضعف و در ادامه برند نشدن برنامه محسوب شود؟ اظهار داشت: نمی توان چند مدله یک برنامه را پیش برد. به عنوان مثال یک برنامه ورزشی نمی تواند سَبک آرام و آهسته ای اجرا شود، بلکه از همان ابتدا که شروع می شود باید پیگیر موضوعات از افراد حوزه مربوطه باشد و چالش بوجود آورد، اما برنامه معارفی مثل «سمت خدا» برنامه ای آرام است. همانطور که آرام و محبوب است، الزاما به پربیننده بودن یا نبودن منتهی نمی شود بلکه شاخصهای دیگر در پربیننده بود دخیل است. به عنوان مثال در برندسازی، برنامه «معرفت» در شبکه چهار سیما که آقای دکتر دینانی به همراه آقای لاریجانی در قالب یک برنامه ساده ساختار با همدیگر به گفت و گو می پردازند، در زمینه شبکه چهار سیما برند شمرده می شود.
این تهیه کننده سخنرانی دکتر الهی قمشه ای را نیز به عنوان یکی از برندهای تلویزیون می داند که با وجود این که ساختار و ضبط تلویزیونی ضعیفی دارد ولی به قول وی در اندازه خود پربیننده است.



سقوط یک برنامه معارفی چه زمانی است؟
تهیه کننده «سمت خدا» درباره ی برندسازی برنامه های معارفی در تلویزیون همین طور معتقد است: در برندسازی باید سلسله کارهایی صورت گیرد که اغلب برنامه سازان و تهیه کنندگان از این مجموعه کارها غفلت می کنند و در حقیقت آن گوشواره هایی را که باید تکمیل کنند، تکمیل نمی کنند، پس برندسازی اتفاق نمی افتد. به عنوان مثال صفحات مجازی ما در «سمت خدا» پرقدرت عمل می کنند. کارهایی که مخاطب را در برنامه مشارکت می دهد و احساس می کند که تعامل مثبتی دارد، اینها مواردی است که به شیوه های مختلف در طول سال این روش ها را برای همراه کردن مخاطب به کار می بریم تا به اندازه خودمان بالا بمانیم و اگر هر کدام را انجام ندهیم یک درجه سقوط می نماییم و اگر سقوط ما ادامه پیدا کند تبدیل به برنامه گفت و گوی محوری می شویم که تعلقی هم به ما ندارد.

قدم هایی که نیاز به مراقبت دارد
رکنی در پاسخ به این که چه راه هایی را برای ستاره سازی در زمینه برنامه های معارفی به تلویزیون پیشنهاد می دهد؟ اینطور اظهار داشت: البته باید گفت قدم هایی در تلویزیون برداشته شده است. به عنوان مثال تلویزیون امسال برنامه «محفل» را روی آنتن برد که جا دارد برند هم بشود؛ اما مهم ترین عنصر مراقبت است، یعنی اینطور فکر نماییم که برنامه تلویزیونی یک موجود زنده است و نیاز به مراقبت زیادی دارد که باید به آن رسیدگی شود و در آن صورت است که رشد خواهدنمود اما اگر به چشم یک فرد بی جان به آن نگاه نماییم، رشدی نخواهد داشت.



برند بودن مجری به رفتار وی در خارج از برنامه هم برمی گردد
رکنی در عین حال درباره ی برند شدن مجریان برنامه های معارفی در تلویزیون معتقد است: برند بودن مجری تا حدی به رفتار وی در خارج از برنامه هم برمی گردد. البته مجری هم یکی از عناصر زنده بودن برنامه است و زمانی که در برنامه ای بالندگی وجود دارد، مجری هم در آن بستر رشد خواهدنمود. به عنوان مثال برخی مجریان سال ها دیده نشدند، اما زمانی که در یک برنامه خوب اجرا کردند، به خوبی دیده شدند و یا بالعکس مجریان خیلی خوبی هم وجود دارند که در بعضی برنامه های ضعیف، دیده نشدند. بدین سبب بستر برنامه باید صاحب حیات و زنده باشد.

اگر از برنامه مراقبت نکنیم عمر مفید آن ۶ ماه خواهد بود
وی در بخش پایانی گفت و گوی خود در پاسخ به این که در برنامه «سمت خدا» چه مراقبت هایی انجام شده که سال هاست پخش آن در تلویزیون ادامه دارد؟ اظهار داشت: به هر حال این برنامه مراقبت های داشته است اما در نهایت شما حسین رضازاده هم که باشید، خیلی هم مراقبت از خودتان داشته باشید، در نهایت عمر ورزشی تان تمام می شود. از دید من اگر از برنامه مراقبت نکنیم عمر مفید آن شش ماه خواهد بود؛ اما اگر مراقبت نماییم، هر روز به روز رسانی نماییم و همه ملزومات برنامه را به درستی که انجام دهیم، در نهایت پیری سراغ مان می آید. ما قاعدتا خودمان را رها نمی نماییم که به پیری ناخواسته برسیم ولی نمی شود منکر بود به آمدن برنامه های جدیدی که جای این برنامه مان را پر کنند. مخاطب زمانی با برنامه ای مثل «سمت خدا» وداع می کند که یک جایگزینی از این جنس باکیفیت بهتر متولد شود. این اتفاق باید بیفتد و تلویزیون باید برنامه جدید مطابق ذائقه های مخاطب تولید نماید.

ادامه داشتن «سمت خدا» منوط بر فکر و حرف نو
رکنی درباره ی ی برنامه «سمت خدا» در پاسخ به این که ساخت آن همچنان ادامه دار خواهد بود؟ نیز توضیح داد: «سمت خدا» ۱۵ سال است روی آنتن است، اما به هر حال هر برنامه ای نیازمند انرژی فکری بسیاری است تا اتفاقات خوب در آن رقم بخورد. این که هر روز فکری داشته باشیم، ایده ای داشته باشیم و حرفی داشته باشیم که ۱۵ سال پیش نگفتیم، انرژی مضاعفی می خواهد و مخاطبان انتظارات دیگری از ما دارند. بدین سبب ادامه داشتن «سمت خدا» منوط بر این است که ما به عنوان برنامه ساز، فکر و حرف نویی برای گفتن داشته باشیم.




منبع:

1402/01/24
16:07:35
5.0 / 5
412
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۳ بعلاوه ۳
تمام حقوق معنوی سایت بی بدیل طبق قوانین مالکیت معنوی محفوظ میباشد
درباره ما  پیشنهادات  تبادل لینک
سایت بی بدیل دات کام  ،