بی بدیل  - Bibadil
26 آبان 1403   16 نوامبر 2024
نام کاربر:
کاربر مهمان



به جامعه مجازی بی بدیل بپیوندید... ورود ثبت نام

بزرگداشت فرانتس کافکا در جشنواره کارلوی واری

بزرگداشت فرانتس کافکا در جشنواره کارلوی واری به گزارش بی بدیل دات کام، جشنواره بین الملی فیلم «کارلوی واری» سال جاری برنامه مرور آثار «فرانتس کافکا» نویسنده بزرگ اهل چک و تأثیر او بر سینما را برگزار می نماید.


به گزارش بی بدیل دات کام به نقل از ایسنا، جشنواره بین المللی فیلم کارلووی واری سال جاری مقرر است مروری بر آثار «فرانتس کافکا» نویسنده سرشناس و تاثیر او بر سینما را در برنامه ویژه ای تحت عنوان «آرزوی سرخپوست بودن: کافکا و سینما» عرضه کند و در آن به تأثیر این نویسنده بانفوذ چک بر فیلمسازانی چون «اورسون ولز»، «مارتین اسکورسیزی»، «عثمان سمبن» و «استیون سودربرگ» بپردازد.
ژوئن سال جاری صدمین سال درگذشت کافکا است که در آسایشگاهی در شهر کیرلینگ اتریش دارفانی را وداع گفت. جشنواره فیلم کارلووی واری به افتخار این نویسنده فیلم هایی چون «کافکا» ساخته سودربرگ، «محاکمه» ساخته ولز، «پس از ساعت اداری» به کارگردانی اسکورسیزی و همینطور «مستاجر» از رومن پولانسکی را به نمایش خواهد گذاشت.
به گزارش ددلاین، پنجاه و هشتمین جشنواره بین المللی فیلم کارلوی واری از تاریخ ۲۸ ژوئن تا ۶ جولای (۸ تا ۱۶ تیرماه) در کشور جمهوری چک برگزار می گردد.
«فرانتس کافکا» یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان قرن ۲۱ روز سوم جولای سال ۱۸۸۳ در یک خانواده یهودی آلمانی زبان در پراگ، پایتخت جمهوری چک، متولد شد. او بزرگ ترین فرزند از جمع شش فرزند خانواده بود و زبان اولی که فراگرفت، آلمانی بود اما بعدها توانست زبان چکی را هم بیاموزد. علاقه اش به زبان فرانسه، او را به آموختن این زبان کشاند.
کافکا بعد از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به دانشگاه آلمانی «چارلز فردیناند» در پراگ رفت و در ابتدا به تحصیل شیمی پرداخت؛ اما پس از دو هفته رشته اش را به حقوق تغییر داد و در سال ۱۹۰۶ موفق به کسب دکترای حقوق شد.
تا هنگام مرگ، آثار و سبک نگارش کافکا توجه کمی را جلب می کرد. وی قبل از مرگ، از دوست نزدیک و مدیر برنامه های ادبی اش، «ماکس برود» خواست تا تمام دست نوشته هایش را از بین ببرد.
«دورا دیامانت» که «کافکا» به او علاقه مند بود، تا حدودی این درخواست را اجرا کرد؛ اما حدود ۲۰ یادداشت و ۳۵ نامه اش را نگه داشت که البته در سال ۱۹۳۳ به دست گشتاپو افتاد. هرچند هنوز تحقیقات برای یافتن دست نوشته های «کافکا» در حال انجام می باشد.
تمامی آثار منتشرشده کافکا به جز چند نامه ای که وی در چک به «میلنا جنسکا» نوشت، همگی در آلمان نوشته شدند. کافکا سبک نگارشی منحصر به فردی داشت و البته این مسأله شاید به خاصیت زبان آلمانی برمی گردد که این امکان را به وی می داد تا از جملات بلند استفاده کند؛ جملاتی که برخی مواقع حتی به یک صفحه می رسید.
دو مسئله مهم که دائما ذهن «کافکا» را به خود مشغول می کرد و وی را تحت فشار قرار می داد، رابطه نابسامان او با پدرش و مذهب یهودیت وی بود. ارتباط او با پدرش در خیلی از آثارش تأثیر گذاشته و امروزه هم از مشخصه های بارز این نویسنده برای روانکاوی ذهن وی به کار می رود. یهودی بودن کافکا هم از دیگر عواملی بود که باعث می شد اغلب داستان های وی حول محور مبحث بیگانگی به نگارش درآیند.
منتقدان بسیاری تلاش کرده اند تا آثار «کافکا» را در چارچوب های فکری و عقیدتی خاصی قرار دهند، همچون مدرنیسم و رئالیسم جادویی، و برخی تاثیر مارکسیسم را در آثار او مانند «قصر»، «محاکمه» و یا «در تبعیدگاه» آشکار می دانند. برخی دیگر اگزیستانسیالیسم یا آنارشیسم را سبک مورد استفاده «کافکا» می دانند.
شرح حال نویسان معتقدند «کافکا» همیشه فصل های ابتدایی کتابی را که درحال نوشتنش بود، برای دوستان صمیمی اش می خواند. «میلان کوندرا» بر این باور است که نویسندگان زیادی مانند «گابریل گارسیا مارکز» و «کارلوس فوئنتس» شوخ طبعی سوررئالیستی کافکا را در آثارشان بهره برده اند. «ژان پل سارتر» و «آلبر کامو» دو نویسنده نامداری بودند که بیشتر از همه تحت تأثیر سبک ادبی خالق «مسخ» قرار داشتند.
«کافکاییسم» (Kafkaesque) اصطلاحی است برای توصیف موقعیت های سوررئال، مانند آنچه در رمان های کافکا رخ می دهد و وارد زبان انگلیسی شده است.
با این وجود، خوانندگان آثار این نویسنده برای انتخاب یک اثر از او، باید توجه کافی به تاریخ چاپ کتاب داشته باشند؛ چونکه «کافکا» قبل از آن که بتواند برخی نوشته هایش را برای چاپ آماده کند، دارفانی را وداع گفت. بنابراین، رمان های «قصر»، «محاکمه» و «آمریکا» همگی توسط مدیر کارهایش «مکس برود»، منتشر شدند.
فشارهای اجتماعی و افسردگی های کافکا باعث شد تا او به بیماری های گوناگونی مانند سل، میگرن و بی خوابی مبتلا شود. وضعیت وخیم او این اجازه را به او نمی داد تا بتواند به اندازه کافی غذا بخورد و از آن جایی که آن زمان درمان داخل وریدی هنوز کشف نشده بود، هیچ راهی برای تغذیه او نبود، تا اینکه سر انجام در سوم ژوئن ۱۹۲۴ در آسایشگاهی در منطقه کرلینگ نزدیک وین درگذشت.
پیکر این نویسنده روز یازدهم ژوئن بعد از انتقال به پراگ به خاک سپرده شد.
داستان های زیادی از کافکا به جا مانده اند که همچون آنها میتوان به «توصیف جنگ» (۱۹۰۴)، «مقدمات عروسی در ییلاق» (۱۹۰۷)، «تفکر» (۱۹۱۲)، «در تبعیدگاه» (۱۹۱۴)، «رییس آرامگاه» (۱۹۱۷)، «دیوار بزرگ چین» (۱۹۱۷)، «پیامی از جانب امپراتور» (۱۹۱۹) و «محاکمه» (۱۹۲۵). «قصر» (۱۹۲۶) و «آمریکا» (۱۹۲۷) اشاره نمود.



1403/02/05
11:51:49
5.0 / 5
294
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۶ بعلاوه ۳
تمام حقوق معنوی سایت بی بدیل طبق قوانین مالکیت معنوی محفوظ میباشد
درباره ما  پیشنهادات  تبادل لینک
سایت بی بدیل دات کام  ،